Misje Święte w naszej Parafii – słowa podziękowań

Rzystnowo – podziękowania za Misje Święte

Drodzy Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej, Ojcze Danielu i Ojcze Krzysztofie,

Chcielibyśmy jako wspólnota wiernych przy kościele filialnym w Rzystnowie bardzo podziękować Wam za Waszą posługę, która ma na celu głoszenie słowa Bożego, przybliżenie nam całej Trójcy Świętej. Za to nastawianie serc, aby odważyć się poświęcać wszystko dla Królestwa Niebieskiego wybierając te drogi, którymi nikt jeszcze nie kroczył.

Dziękujemy za to, że kierujecie swoje kroki przede wszystkim do tych, którzy mają najmniejszy kontakt z Bogiem, Kościołem. Jesteśmy Wam niezmiernie wdzięczni za wspólną modlitwę, nauki przez głoszenie Misji. Szczere Bóg zapłać.

Księdzu proboszczowi dziękujemy za zorganizowanie Misji.

Żarnowo – podziękowania za Misje Święte

„Bogu niech będzie chwała”

Wielebni Ojcowie Misjonarze Oblaci, Księże Proboszczu, nadszedł niestety ten dzień, dzień ostatni Misji Świętych.

Ojcze Danielu, Ojcze Krzysztofie, dziękujemy Wam – Ojcom misjonarzom, dziękujemy za ten czas, za ten święty czas, kiedy to będąc pośród nas, na nowo rozpaliliście w sercach naszych, ogień miłości i ufności do Chrystusa, ze szczególną troską podkreślając nieustannie, że Najświętsza Panna Maryja jest tą jedyną i niestrudzoną orędowniczką nas

zych codziennych spraw, że szczególnie Ona wraz z całymi zastępami Świętych prowadzi nas do swojego Syna, który z miłości do nas oddał Swoje Życie na Krzyżu, które dla nas stało się Drzewem Życia.

Ufamy, że dzięki słowom, które usłyszeliśmy z ust Waszych, wielu z nas stanie się lepszymi ludźmi, a przynajmniej podejmie ten trud, jakim jest budowanie własnej duchowości i swego życia, w oparciu o fundament, którym jest Bóg Ojciec w Niebie.

Niech Wasze kazania, jeszcze długo pobrzmiewają w naszych uszach i na dłużej zagoszczą w naszych sercach i umysłach. A cytując słowa jednego z Was, abyśmy „ słuchając, usłyszeli” dając swoim przykładem żywe dowody Wiary, Miłości i przywiązania do Kościoła.

Bóg zapłać Drodzy Ojcowie.

Z podziękowaniami zwracamy się także do naszego Księdza Proboszcza Piotra, dzięki którego staraniom mogliśmy być świadkami i uczestnikami tych wspaniałych wydarzeń jakimi są Misje Święte w Naszej Parafii.

Dziękujemy, że czuwa nad naszą formacją duchową i dba o to, abyśmy kroczyli cały czas ku Chrystusowi i nie pozwala się zatrzymywać w drodze do Niego, bo  nawiązując do maksymy: „czas ucieka, wieczność czeka”, wie, że gdy się zatrzymamy, to ta wieczność nam ucieknie.

Na koniec prosimy Was, Ojców Misjonarzy, abyście zawsze, będąc daleko stąd, pamiętali o modlitwie w intencji naszego Duszpasterza, księdza Piotra i całej naszej Wspólnoty Parafialnej.

Jeszcze raz Bóg zapłać, Drogim Ojcom Misjonarzom i Tobie Księże Proboszczu.

Viva Cristo Rey

Koniewo – podziękowania za Misje Święte

Księże Proboszczu, Drodzy Ojcowie Misjonarze,

przychodzą mi na myśl słowa Ojca Świętego Jana Pawła II, wypowiadane przez niego tak często podczas pielgrzymowania po ojczystej ziemi, w ostatnich dniach pobytu: „Żal odjeżdżać”.

Powiem tak: żal się rozstawać, żal te Misje kończyć.

Kiedy ksiądz Proboszcz na początku tego roku zapowiedział Misje Święte w naszej parafii, podając ich termin, chyba nie było nikogo, kto by się nie złapał za głowę. Jak to? Aż 9 dni. Przecież nawet 3-dniowe rekolekcje wielkopostnie bywają w naszym kościele sporym wyzwaniem.

A my nie tylko ten czas Świętych Misji przetrwaliśmy, my go głęboko przeżyliśmy, przychodząc do tego kościoła każdego dnia z entuzjazmem, głodni Bożego słowa.

Za ten dany nam wyjątkowy czas spotkania z Bogiem, drugim człowiekiem i sobą samym, na początek pragniemy podziękować księdzu Proboszczowi. Dziękujemy Tobie za to, że podjąłeś trud zorganizowania Misji Świętych i nas gorliwie do nich przygotowywałeś. Doceniamy księże Proboszczu, twoją troskę i starania o stan ducha wszystkich wiernych parafii, dziękujemy za to, że dbasz o to, żebyśmy wzrastali w wierze. Radujemy się, że jesteśmy częścią twojej owczarni, a ty naszym Pasterzem.

Pan Bóg wiedział, co czyni posyłając do naszej parafii Ojca Daniela i Ojca Krzysztofa.

O ile trwa spór, czy Misje Święte w naszej parafii już kiedyś miały miejsce, o tyle jedno jest pewne: „TAKICH” Misji u nas jeszcze nie było… I  zapewne pozostaną w naszej pamięci, tak długo jak żyć będziemy.

Ojcze Danielu, Ojcze Krzysztofie, od chwili przejęcia symbolicznego klucza do naszego kościoła a wraz z nim pełnej władzy duszpasterskiej, tchnęliście w te mury ducha wiary i pobożności. Głoszonym słowem, otworzyliście nasze serca i sprawiliście, że zapragnęliśmy być lepszymi ludźmi.

Mam nadzieję, że starczy nam odwagi, byśmy i my od teraz, napełnieni wiarą, stali się misjonarzami w naszych miejscach zamieszkania, pracy i nauki. Bo tak jak życzeniem ojca Daniela było, by wszystkie ławki w tym kościele się zapełniły, tak i naszym pragnieniem jest by coraz więcej osób miało okazję Boga poznać i Go pokochać. By  wspólnota wiernych zgromadzona wokół tego kościoła się rozrastała i umacniała więzi.

Ojcze Danielu i Ojcze Krzysztofie, dziękujemy Wam, że zasłuchani w głoszone przez Was nauki, mogliśmy się na moment zatrzymać, zastanowić nad istotą naszej wiary i sensem naszego życia, oraz przyjrzeć się swojej własnej relacji z Bogiem.

Bóg Wam zapłać, za Waszą obecność wśród nas. Za gorliwość i perfekcyjne przygotowanie każdego dnia Misji Świętych. Za dbałość o oprawę, symbole. Za to, że nam przypomnieliście, że w kościele nie ma miejsca na bylejakość.

Przez te kilka dni padło wiele ważnych słów. Z pewnością każdy wyniósł z tych misyjnych spotkań coś dla siebie. W moim sercu utrwaliły się słowa pieśni do Matki Bożej Fatimskiej „Przychodzisz do nas Maryjo”, spod nr 3 w naszych misyjnych śpiewniczkach: „Bo świat bez Boga umiera”. Chciałabym, żeby stały się one dziedzictwem tych Misji, by stale dźwięczały nam w uszach i przywoływały do porządku, gdy stracimy z oczu to co ważne… Bo świat bez Boga umiera…

Jako Oblaci Maryi Niepokalanej, jesteście nam szczególnie bliscy, bo kult maryjny w tej wspólnocie zawsze był bardzo silny. Ze względu na Patronkę tego miejsca, jak również na duże przywiązanie do maryjnych praktyk religijnych: modlitwa różańcowa, Litania Loretańska, pieśni maryjne, Godzinki do NMP.