13 maja 2025 r., Wtorek
Dzień Powszedni albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Fatimskiej
Kolor szat: bialy
Rok C, I
IV Tydzień Wielkanocny
Z dnia
1. czytanie: Dz 11, 19-26 Pierwsi „chrześcijanie” w Antiochii
Psalm: Ps 87 (86), 1b-3. 4-5. 6-7 (R.: por. Ps 117 [116], 1b) Wszystkie narody, wysławiajcie Pana
Albo: Alleluja
Aklamacja: Por. J 10, 27
Ewangelia: J 10, 22-30 Moje owce słuchają mego głosu
ze wspomnienia
1. czytanie: Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab Wielki znak ukazał się na niebie
Psalm: Ps 45, 11-12. 14-15. 16-17 Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko
Albo: Alleluja
Aklamacja: Aklamacja
Ewangelia: Łk 11, 27-28 Błogosławione łono, które Cię nosiło
Z dnia
1. czytanie
Dz 11, 19-26 Pierwsi „chrześcijanie” w Antiochii
Ci, których rozproszyło prześladowanie, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, głosząc słowo samym tylko Żydom. Niektórzy z nich pochodzili z Cypru i z Cyreny. Oni to po przybyciu do Antiochii przemawiali też do Greków i głosili Dobrą Nowinę o Panu Jezusie. A ręka Pańska była z nimi, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana.
Wieść o tym doszła do uszu Kościoła w Jeruzalem. Wysłano do Antiochii Barnabę. Gdy on przybył i zobaczył działanie łaski Bożej, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem wytrwali przy Panu; był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę wiernych dla Pana.
Barnaba udał się też do Tarsu, aby odszukać Szawła. A kiedy go znalazł, przyprowadził do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele, nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami.
Oto Słowo Boże
Psalm
Ps 87 (86), 1b-3. 4-5. 6-7 (R.: por. Ps 117 [116], 1b)
Wszystkie narody, wysławiajcie Pana
Albo: Alleluja
Gród Jego wznosi się na świętych górach, †
umiłował Pan bramy Syjonu *
bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, *
miasto Boże.
Wszystkie narody, wysławiajcie Pana
Albo: Alleluja
Wymienię Egipt i Babilon wśród tych, którzy mnie znają. †
Oto Filistea, Tyr i Etiopia, *
nawet taki kraj tam się narodził.
O Syjonie powiedzą: «Każdy człowiek urodził się na nim, *
a Najwyższy sam go umacnia».
Wszystkie narody, wysławiajcie Pana
Albo: Alleluja
Pan zapisuje w księdze ludów: *
«Oni się tam narodzili».
I tańcząc, śpiewać będą: *
«Wszystkie moje źródła są w tobie».
Wszystkie narody, wysławiajcie Pana
Albo: Alleluja
Aklamacja
Por. J 10, 27
Alleluja, alleluja, alleluja
Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia
J 10, 22-30 Moje owce słuchają mego głosu
Obchodzono w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie. Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona.
Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: «Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie!»
Rzekł do nich Jezus: «Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec.
Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną, a Ja daję im życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy».
Oto słowo Pańskie
ze wspomnienia
1. czytanie
Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab Wielki znak ukazał się na niebie
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.
Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła syna - mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga.
I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca»
Oto Słowo Boże
Psalm
Ps 45, 11-12. 14-15. 16-17
Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko
Albo: Alleluja
Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, *
zapomnij o swym ludzie, o domu Twego ojca.
Król pragnie twego piękna, *
on twoim panem, oddaj mu pokłon.
Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko
Albo: Alleluja
Córa królewska wchodzi pełna chwały, *
odziana w złotogłów,
W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla, *
za nią przywodzą do ciebie dziewice, jej druhny.
Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko
Albo: Alleluja
Wiodą ją z radością i w uniesieniu, *
wkraczają do królewskiego pałacu.
Synowie twoi zajmą miejsce twoich ojców, *
ustanowisz ich książętami na całej ziemi.
Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko
Albo: Alleluja
Aklamacja
Aklamacja
Alleluja, alleluja, alleluja
Szczęśliwa jesteś, Najświętsza Panno Maryjo,
i godna wszelkiej chwały,
bo z Ciebie narodziło się słońce sprawiedliwości,
Chrystus, który jest naszym Bogiem.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia
Łk 11, 27-28 Błogosławione łono, które Cię nosiło
Gdy Jezus mówił do tłumów, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś».
Lecz On rzekł: «Owszem, ale również błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je».
Oto słowo Pańskie
Rozważania do liturgii:
• Krzysztof Wons SDS/Salwator
• Ks. Łukasz Sakowski
• "Żyć Ewangelią" (wyd. Pomoc)
• Ks. Mariusz Słupczyński
Kontakt: liturgia (at) niedziela.pl